کوچه: نابودی کامل یک وبلاگ توسط فیل ترینگ

دو سالی است که زحمت کشیده ای. وبلاگ آبرومندی برای خودت درست کرده ای. بدون نوشتن درباره مطالب سکسی و یا گذاشتن تصاویر پورنو هیت روزانه وبلاگت به بالای هزار رسیده است. در ضمن مطالب تند و مزخرف سیاسی هم نداشته ای. پست هایت آنقدر متین و موقر است که آدم بعضی وقت ها لجش می گیرد که چرا اینقدر وبلاگت خارج از حاشیه و آرام است.
یک شب مسئولان فیل ترینگ خواب نما می شوند و احساس می کنند دستان تهاجم فرهنگی از آستین چند وبلاگ داخلی بیرون آمده است. از شانس بدت آن دست لعنتی از آستین تو هم بیرون آمده است, هر چند پیراهنت آستین بلند است. پس فیلتر می شوی. از این ISP به آن ISP. هیت روزانه ات کم و کمتر می شود. تو به تدریج زوال را احساس می کنی. عین مریض بدحالی که روز به روز به مرگ نزدیک تر می شود. وقتی فیلتر سراسری می شود, وبلاگت به مرز نابودی کامل می رسد. خط دستگاه عمرت رو به افقی شدن می رود. هیت روزانه ات به زیر 100 ویزیتور رسیده است. آن هم مربوط به خارج نشین هاست. همان ها که لابد با خوبی و خوشی پشت مانیتور هایشان روی مبل های راحتی لم داده اند و اینترنت پر سرعت بی فیلتر مصرف می کنند.
همه تلاش هایت نقش بر آب شده است. حیف آن همه وقتی که برای آپدیت کردن اینجا می گذاشتی و آن همه استعداد که صرف طراحی قالب کرده بودی. احساس پوچی می کنی. از دست دکتر ها هم دیگر کاری بر نمی آید. حضور چند پرستار سپید پوش سبیلو بد ترکیب را بالای سرت احساس می کنی. تو نمی خواهی نگاهشان کنی و آنها ملحفه را روی صورتت می کشند. دیگر کارت تمام شده است. ما روز جزا شهادت خواهیم داد که تو را کشته اند و تو خود کشی نکرده ای. خداحافظ یک بلاگر عزیز ما.