werwrw
serach
امروز 6 ساعت با دوستم و صد ها نفر ديگه اي كه اومده بودن، زير آفتاب معطل شديم تا مشخص بشه كه بايد تو چه گروهاني بيفتيم. حسابي داغ كرده بوديم. لباس هامونو گرفتيم. با يك كوله پشتي بزرگ. بايد پس فردا 5 صبح دوباره اونجا باشيم. راستي كسي مي دونه چه جوري آدم مي تونه نصفه شب از اين ور شهر به اون ور شهر بره.
سربازي با خودش ممكنه دنيايي از سختي ها و محدوديت ها بياره. از دست شغل و درآمد وقتي تو مثل اون بچه مايه دار ها نيستي كه هيچوقت غم پول ندارن. اما خب سربازي از حالا يعني از همون روزي كه دفترچه رو پست كردم تبديل به بخش اجباري زندگي ما شده. من هم قبول كردم كه بايد اين راه رو طي كنم. چون شايد اين عاقلانه ترين كار باشه كه سعي كني بخودت بقبولاني كه سربازي سربازي است ديگر و سرت رو بندازي پايين و مثل بچه آدم خدمت رو بكني و روز ها رو تند تند بشمري تا اون كارت پايان خدمت رو بگيري.
سربازي شايد موجب شه برخي از آرزو هاي ما خراب شه و ناخواسته مجبور شيم بخشي از گذشته مون رو فراموش كنيم. اما خب به هر حال مطمئن هستم كه آخر دنيا نيست. فكر مي كنم بشه بعد از اين 20 ماه باز هم همه چي رو حتي از صفر شروع كنم و حسرت روز هيا قبل رو هم نخورم.
Stumble
Delicious
Technorati
Twitter
Facebook
Yahoo
Reddit
Feed

29 نظرات:

امیرجان برات آرزوی موفقیت دارم، هرچند هیچ‌وقت سربازی رفتن رو قبول نداشتم!
راستی، حتما سیگاری شو، چون یک ضرب‌المثل قدیمی می‌گه سرباز باید سیگار بکشه :-)
به نظر من دو سال هدر دادن وقته ولی خوب گفتن اجباری دیگه
salam

sarbazi ham bakhshi az zendeghi hast.
man yeki az khanandehaye paropa ghorse weblog hastam, va etefaghan 4 ROOZ hast sarbazim tamom shodeh, ba inke sarbazi rahati nadashtam vali bavar konid mesle bargh o bad gozasht, hala man mondamo zendegi ke yekjooraei bayad az sefr shoroo beshe, albate na hameye oon balke bakhsh kar va ya tahsil (ke bakhshaye asli zendegi hastand)
moafagh bashid
سختي اولش ، تصوير مبهم روزهاي بعديست و روزهاي بعد، خوشي شمردن روزها براي پايانش.
خوش باشين.
این شتریه که در خونه همه میخوابه
امیر عزیز ، این دوره‌ایه که هر پسری باید به نحوی اون را طی کنه ، پس اصلا نباید ناراحت شد و غم گذشته را خورد. مضاف بر اینکه باید بدونی و حتما می‌دونی سربازی در ایران هم بهشت داره و هم جهنم. تنها نگرانی من اینه که دیگه نتونی وبلاگ بنویسی! ، من هنوز دوران سربازی خودم را که البته به صورت پیام‌آوری در یه درمانگاه روستایی فعالیت می‌کردم ، یادم نمی‌ره. بیشترین چیزی که هم من را آزار می‌داد ، نداشتن اینترنت بود و گرنه بقیه چیزها قابل تحمل بود! بماند که روزهای و هفته‌های اول در فراغ اینترنت و حتی کامپیوتر چه مصائبی متحمل شدم .اون موقع هفته ای یه بار فرصضتی پیش می‌اومد می‌رفتم یه کافی‌نت ، دو ساعت توش می‌موندم ، میلها را چک می‌کردم و صفحات وب را تو چند تا فلاپی می‌ریختم ، بعد می‌اومدم محل کارم که یه خونه پزشک به من داده بودن ، فلاپیها را می‌ذاشتم تو سیستمم و تلق و تلق فلپیها در می‌اومد تا صفحات یکی یکی باز می‌شدن ، تازه جالبه که بدونی گاهی فلپیها مشکل پیدا می‌کردن و حاصل دسترنجم بر باد می‌رفت! این دوران هم می‌گذره و چه بسا که جایی بیفتی که تغییر چندانی در زندگیت و سرگرمیهات ایجاد نشه. دعا گوت هستم.
سلام
تازه هم درد شدیم
منم دفترچه رو فرستادم و احتمالا اول تیر برم

میگن وضع یکم خوب شده حقوقهای سربازی چند برابر شده کلاغ پر و پامرغی و غیره هم تا حدود زیادی حذف شده
فقط امیدوارم تو ارتش یا نیروی انتظامی نیوفتاده باشی چون به نسبت اون سوادت بهت ارزش قائل نیستن و یه جورای عمر آدم تو این دو سال تلف میشه
منکه جور کردم تو شهر خودمون خدمت کنم
یعنی ساعت 8 صبح برو 2 ظهر بیا خونه مثا یه کارمند

در کل امیدوارم موفق باشی و این سرنوشت هر پسریه
omidvaram movaffagh bashi
be har hal tooye zendegiye hame pish miyad

aslan chesh roo ham bezari tamoom shode
chi daram migam...
اینجوری که فکر میکنی..انگار داری تحملش میکنی... ولی فکرشو بکن. روزهای خوبم زیاد داره توش. دوستای جدید و یک عالمه خاطره...
hese ye adame moaf bem dast dade
khosh begzare
هی روزگار ...
ما فراموشت نمی کنیم داداش ، خدارو چه دیدی شاید بهترین روزای زندگیت اونجا رغم بخوره ، البته امیدوارم ، مرد باش
فقط سخت نگیر امیر جان، توخدمت با همه ی سختیاش و با وجود اینکه گند ترین دوره زندگی هر آدمی فقط باید خوش گذروند تا بگذره :)
موفق باشی مهندس. میدونی سربازی خوبیش چیه؟ اینکه بعد از اون بیست ماه هر جوری که بخوای شروع کنی دیگه سایه ی سنگینش رو احساس نمیکنی. یه جورایی رها شدی :)
mibakhsi farsi nadaram.
are amir jan sakht nagir,inam baraye khodesh ye tajrobe jaleb mitoone bashe,omidvaram dar har goroohan va dar har koja ke boodi movafagh va shad bashi.
خدا صبرت بده! سربازی مثل قورباغه‌ای می‌مونه که باید چشمت رو ببندی و بدون تامل قورتش بدی!
آرزوی موفقیت دارم برات
و امیدوارم دسترسیت به اینترنت قطع نشه چون اونوقت ما هم مجبوریم تو این مدت دوریتو تحمل کنیم
خوش باشی ;)
ولی راحت میشی ها
به آخرش فکر کن ...
من الان 13 ماه خدمتم سریع میگزره
سلام، امیر جان خدمت سربازی هم( متاسفانه ) بخشی از زندگی ما هست که نمیشه فعلاً کاریش کرد و باید گذروند اما آدم میتونه برای همین دو سال هم یه برنامه ریز خوب داشته باشه و حداکثر استفاده رو در کنار خدمت، از وقت خودش ببره. دقت کن! برنامه ریزی برای دو سال آینده خودت و تعیین یک هدف که بعد از دو سال به اون دست پیدا کنی.
به احترام ایست خبر دار!
سلام امیر جان
من هم دقیقا یک سال پیش در چنین روزی 12 اردیبهشت 84 اولین روز دوره آموزشی را در کرمانشاه شروع کردم اون روز از اینکه به سربازی رفته بودم ناراحت بودم ولی الان خیلی خوشحالم که این کار را کردم. به هرحال این راهی بود که باید میرفتم هرچه زود تر بهتر
تو هم به خودت سخت نگیر تا راحت بگذره.
به قول یه فیلسوفی: زندگی دو روزه سربازی دو سال
سلام
خوب این هم معضلی دیگه برای جوونای کشورهای جهان سوم.
آخی، پس شمام بلاخره سرباز شدی ... مبارکه!!
آقا ما هر روز که میایم اینجا که یه شکله و یه قالبه... پس شمام بلاخره سرباز شدی، مبارکه!
آخی دلم برات میسوزه
سلام یه دعوتنامه پرشین گیگ می خواستم
دوست عزيز سلام مي خواستم با وبلاگ شما تبادل لينك و لوگو انجام دهم در صورتي كه مايل به اين امر هتيد خبرم كنيد.
موفق باشيد
عرفان

نرم افزارهاي روز

دانلود جديدترين نرم افزارهاي روز همراه با كراك و شماره سريال.گيم.كاغذديواري.ترفندهاي رجيستري.انواع واقسام دعوتنامه ها http://iranisoft.tk/
قالبهای فارسی برای بلاگگر راه اندازی شد
http://bg.persianweblog.com
سلام

دوست عزیز برای تبادل لینک من شروع کردم
میشه لینک منو قرار بدی؟
یا علی...
kojayi ?
nisti ?
be man migofti dir be dir up mikoni :D
سلام یه سری هم به وبلاگ من بزن و نظرت رو بگو
http://nezam-vazifeh.persianblog.com/

http://halolmasael.blogfa.com/

ارسال یک نظر

 
Free counter and web stats