
مبارک باشد. چهار ساله شد. در روز هایی که هوای اینجا ها بیش از روز های قبلی ابری است. وبلاگ های که فیلتر می شوند و وبلاگ هایی که خود خودشان را از بین می برند. کاهش رشد کیفی و افزایش رشد کمی. وبلاگ هایی که مثل قارچ سر در بر می آورند و بیش از پیش جایگاه وبلاگ را تنزل می دهد.
حالا در چهارمین سالروز تولد وبلاگ فارسی وظیفه کسانی که به قضیه وبلاگ حرفه ای تر و دقیق تر نگاه می کنند مهمتر شده است. آنها حالا می بایست کاری کنند که با وجود فشار فراوان موجود برای تخریب کلی وبلاگ از نابودی آن جلوگیری کنند. جنگ سختی شروع شده است. آنها فیل تر می کنند و ما با پوست کلفتی کار را ادامه می دهیم. خیلی مشخص نیست که نتیجه پایان کار چه باشد ممکن است به راحتی همه چیز را دست بکشیم. شاید تا چند وقت دیگر همه وبلاگ ها شبیه همدیگر شوند و در آنها هیچ چیز با ارزش فارسی وجود نداشته باشد. به هر حال می توان هنوز به وبلاگ هایمان دلخوش باشیم, با آنها زندگی کنیم, گاهی هویت اصلی مان را پشت آنها مخفی کنیم و به هویت مجازی مان ببالیم. امیدوارم روزی پنجمین سال تولد وبلاگ های فارسی را جشن بگیریم و آن روز هوای این وبلاگستان خیلی تیره تر از امروز نباشد.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
5 نظرات:
من هم با حرفهات موافقم ، با اینکه من هنوز یه تازه وارد هستم توی این دنیای مجازی خیلی چیزها فهمیدم، اینکه ما یعنی اغلب ما یه جورایی هستیم، نمیتونیم یه کاری رو که شروع کردیم مثل مرد تا آخرش ایستادگی کنیم و زود کم میاریم...
راستی به وبلاگ من سر میزنی، من هم در مورد فناوری اطلاعات و بلاگر لینک میدم توی وبلاگم، خوشحال میشم سر بزنی و منو هم راهنمایی کنی هر چی باشه شما چند تا پیرهن بیشتر از من پاره کردید اینجا، امروز هم چند تا لینک خیلی جالب در مورد وبلاگ و وبلاگ نویسی وآمار نوشتم.
پسرک پیشگو
inja goftam: http://linkgard.weblogcenter.com
ارسال یک نظر